A Review Of metafora
A Review Of metafora
Blog Article
In poetry a metaphor may perform varied capabilities within the mere noting of the likeness towards the evocation of a swarm of associations; it may well exist as a small attractiveness or it could be the central concept and managing picture from the poem.
Analysts group metaphors with other types of figurative language, like antithesis, hyperbole, metonymy, and simile.[three][will need quotation to verify] Probably the most commonly cited samples of a metaphor in English literature originates from the "All the world's a phase" monologue from As You Like It:
Avtorja ugotavljata, da je človekov konceptualni sistem v veliki meri metaforično strukturiran in da je metafora kot jezikovna figura sekundarni pojav, ker da jo omogoča šele metaforični koncept ali konceptualna metafora.
: "al molino del amor". Se interpreta el amor como algo que da muchas vueltas, como si de un juego se tratara.
En el campo de la literatura, cuando el autor o la autora de un texto poético utiliza metáforas, no busca transmitir ideas de manera sintética, sino que tiende a sustituir los términos reales por los imaginarios de un modo que no transmite un significado claro.
Fundamento: la similitud entre los fletes y los animales de carga, ambos capaces de transportar peso.
La semejanza entre el objeto del que se habla y el objeto al que se le desplaza el significado (fundamento).
nos estamos refiriendo a que los ojos de una determinada persona tienen un brillo igual a dos luceros. De esta forma tenemos que la achievedáfora es el uso de la palabra “luceros” para resaltar que dichos ojos son hermosos sin usar términos más comunes como "brillantes" o "bonitos".
, “cada vez más museos utilizan la audiodescripción para facilitar el acceso a los visitantes ciegos y con read more baja visión. Existen varias herramientas para reformular las imágenes representadas en el arte y traducirlas a la palabra”.
Un ejemplo de una fulfilledáfora visionaria es esta estrofa de "Como serpiente" de Vicente Aleixandre, en la que compara a una mujer a una serpiente, aunque no comparten características, salvo la emoción que ambas producen en el poeta:
Las satisfiedáforas son palabras cuya asociación es sugerida o convocada en un texto. Esta asociación produce relaciones que redimensionan el significado literal de las palabras.
Metafora (grč. μεταφορά, 'prijenos'; od meta, 'preko' i pherein, 'nositi')[1] skraćena je usporedba. Po njoj se ostvaruje prijenos značenja tako da se istakne jedna zajednička značajka iz jednog područja života i svijeta koja se po načelu sličnosti poveže s drugim područjem. To je stilsko izražajno sredstvo koje zamjenjuje stvarnu priču ljepšom pjesničkom slikom.
Primerjalna teorija metafore ima svoje korenine prav tako v antiki, pri Aristotelu, Ciceronu in Kvintilijanu. Podobno kot Aristotel je tudi Ciceron zatrdil, da je metafora velik okras govora. Njegov učenec Kvintilijan je o metafori pisal v osmi knjigi svojega obsežnega dela Institutionis oratoriae in bil prav tako prepričan, da metafora zapolnjuje leksikalno praznino ali pa je v funkciji stilnega okrasa. Metaforo je imel za najlepši trop in dar narave, obenem pa je posvaril, da pogosta raba metafor lahko povzroči nejasnost govora, da je potrebno paziti na ustreznost metafor, da morajo delovati naravno in ne smejo biti vulgarne.
Текстот е достапен под условите на лиценцата Криејтив комонс Наведи извор-Сподели под исти услови.